هنوز آینده برادران اینتزاگی با نیمكت مربیگری باشگاه یوونتوس پیوند نخورده، سنگینترین حمله به آنها و سایر نامهای مشابه كلید خورده تا بیش از پیش ثابت شود برای جلوس بر نیمكت غولهای تورینی، یك نام بزرگ واجبتر از هر چیز دیگر است.
ویتوریو اُرجا مدیر آژانس خبری LaPresse در گفتگوی زنده با رادیو Sportiva در اظهارنظری صریح و آتشین به انتقاد از فهرست مربیان میانردهای پرداخت كه نامشان در بین اسامی منتشر شده در رسانهها برای تصدی پست سرمربیگری یوونتوس مطرح شده است.
عناوین و افتخاراتی كه الگری در سالهای گذشته همراه با یوونتوس كسب كرده از او یك مربی بزرگ در فوتبال اروپا ساخته است. دستاوردها و اعتمادی كه میان او مدیران باشگاه یوونتوس در این سالها وجود داشت او را در نشستن روی نیمكت مربیگری یووه بیرقیب كرده بود. اما آن روزهای خوش، در ماههای اخیر جای خود را به روزهایی پر از تردید داده است. اگر از برخی از اسامی پرطمطراق برای جانشینی او بگذریم برخی دیگر فاقد هرگونه ویژگی امیدواركننده و قابل اتكاء هستند.
به عنوان مثال فیلیپو اینتزاگی را در نظر بگیرید. او چه در آن دوره كه فوتبالیست بود و چه وفتی كه به دنیای مربیگری روی آورد همواره شخصیتی قابل احترام داشته است. روزهای خوب او در فوتبال ایتالیا از ذهن طرفداران پاك نشده. خود بیانكونریها نیز خاطرات خوبی از گلزنیهای فراوانش در دلهالپی دارند اما همچنان چیزهایی نیز از خروج ناباورانهاش در سال 2001 نیز در یادشان مانده.
یا مثلاً برادر فیلیپو، سیمونه اینتزاگی را بنگرید. او در كجای فوتبال ایتالیا ایستاده است؟ آیا سیمونه میتواند كاستیهای فنی الگری در یووه را جبران و ترمیم كند؟ كسی كه میخواهد میراثدار یك مربی با ویترینی از عناوین باشد آیا نقدی بر اعطای نقش اشتباه به دیبالا (به عنوان بازیساز) و اصرار به تغییر ندادن آن دارد؟ فكری برای كندی پیانیچ در میانه میدان كرده است؟ میتواند ویژگیهای تدافعی كانسلو را ارتقاء دهد؟ آیا یك مربی خوب برای ستارگانی همچون رونالدو و كیهلینی خواهد بود؟ كاركتر مربیگری او احترام و حرفشنوی دیبالا و بونوچی را به همراه خواهد داشت؟ آیا دانش فنی او توانِ رساندن یووه به نقطه مدنظرش در اروپا را دارد؟ اینها تنها چند پرسش از مجوعه سؤالاتی است كه میتوان از اینتزاگیها و گزینههای مشابهشان، پیش از نشستن بر سر میز مذاكره با یووه پرسید.
اساساً قرار نیست ظهور و برخاستن یك مربی كمنشان مثل الگری هر بار تكرار شود. بدون آنكه قصد بیاحترامی به باشگاهی را داشته باشم با این نكته را در پایان حرفهایم بگویم: یوونتوس؛ ونتزیا، بولونیا و یا حتی لاتزیو و میلان نیست. یووه، یووه است و نشستن بر نیمكتش سنگینترین چالش ورزشی هر مربی خواهد بود. هنگام وسوسه شدن برای نشستن روی آن باید به دستاندازها و مختصات غیرقابل پیشبینیاش در آینده نیز نظری انداخت.
گفتنی است در كنار نامهایی چون گواردیولا، دشان، پوچتینو و كونته از مربیان دیگری همچون فیلیپو و سیمونه اینتزاگی، میهایلوویچ، پلگرینی، گاسپرینی و... نیز در رسانهها به عنوان جانشینان احتمالی مكس الگری در یوونتوس یاد شده؛ هرچند هرگز از سوی باشگاه یوونتوس تأیید نشدهاند.